1-      Halk Şirinde Kullanılan Aruzlu Türler divan , semai, santra., kalenderi, selis,vezn-i Aherdir. 2-      Övmeye-yas tutturma-yerme-şikayet-öğüt-bilgilendirmeye ve güldürmeye yönelik anlatım tutumları vardır. 3-       Halk edebiyatı ürünleri,mani,ninni,ağıt,türkü, 4-      Ölçü(vezin) eski çağlardan beri sözlü şiirirn temeli sayılmıştır. 5-      Türk halk şiirinde en çok hece ölçüsü kullanılmıştır. 6-      Mısraların gelenekselleşmiş bölümlerini durak denir. 7-       Hece sayısı az olan mısralar ya hiç bölünmez ya da sadece ikiye bölünür. 8-      Halk edebiyatında hece ölçüsünün 7.li 8.li ve 11.li kalıpları çoğunlukta kullanılmıştır. 9-      5.6.9.12.13.lü hece ölçüsü genelde bilmece,manzum atasözlerinde ve türkülerde kullanılmıştır. 10- Hece sayısı fazla olan mısralar 2-3- ve daha fazla bölünebilir. 11- Dört durağa bölünen ölçülerde vardır. 12- Şiirde kafiye anlamca ayrı,sesçe aynı olan sözcüklerin mısra sonunda yer almasıdır. 13- En az iki mısra arasında, en az bir ortak sese bağlı olarak meydana getirilen ses benzerliği kafiyedir. 14- Kafiyeli söze aynen tekrarlanan ek yahut kelimelerin eklenmesiyle de kafiye sağlanabilir. 15- Kafiye çeşitleri, tam ,yarım, zengin, tunç ve cinaslı kafiye çeşitleri vardır. 16- Benzerliği sadece tek bir sessiz harfe dayanan kafiye yarım kafiyedir. 17- Çiçekti koru da, oldum yarı da, kaldı geri de- burada “r” ler kafiyedir. “de ,da”lar rediftir. 18- Çıkış yerleri birbirine yakın “cç,çş,sş,lr,ğy,ka,ke,dt,zs” gibi sesteş seslerlede yarım kafiye yapılabilir. 19- Doğaçlama olarak atışma şeklinde icra edilen ozanların söyledikleri türlerde yarım kafiye hemen bulunabilir. 20- Gece düşlerim, ağlamaya başlarım, uçan kuşlarım. Yarım kafiyeler “r” sessiz harfiyle sağlanmıştır. 21- Yarım kafiye genelde redifle güçlendirilmiştir. 22- Zülfün teli , mestim alınmaz,cevredici kuluna, mestim bölünmez , burada redif yarım kafiyeyle kullanılmıştır. 23- Ses benzerlikleri çoğunlukla bir sessiz ve bir sesli harfe dayanan kafiye tam kafidedir. 24- Büyülü ve sıcak , sade güzeldin, günlerce ıslak, yaz bahçelerin tam kafiyeye örnektir. Burada sıcak ve ıslak’ın “ak” ları güzeldin ve bahçelerin “in” leri tam kayifeye örnektir. 25- Türkçeye arapça ve Farsçadan geçen iki aynı uzun harfle biten kelimeler me va ve gü ya gibi 26- Çağlarmısın,bağlarmısın,olan varımı,namusuma arıma,nazlı yârimi tam kafiye örnekleridir. 27- Mısra sonunda redif dışında üç veya daha fazla sesin benzeşmesine zengin kafiye denir. 28- Yurt-kurt-sene-gene-taöaşa-inşa-zamanı-kemanı bunlarda zengin kafiye vardır. 29- Kafiyeyi oluşturan ses benzeşmelerinin üçten fazla olması halinde kafiye kelimenin aynen tekrarı tunç kafiyedir. 30- Üstü direk-nerden indirek, ilk ayrılık-hava ılık, yunus biçare-derdime çare tunç kafiye örnekleridir. 31- Sesçe aynı anlamca ayrı olan kelimelerden veya kelime gruplarından yapılan kafiye cinaslı kafiyedir. 32- Kapımdaki asmaya-götürseler asmaya, bahçe sana bağ bana-zülfün teli bağ bana cinaslı kafiyedir. 33- Bir halk şiirinin bütün dörtlüklerinde belli bir plan üzerine tekrarlanan kafiye ana(ayak) kafiyedir. 34- İçerisinde iç kafiye bulunan şiire musammat denir. 35- Bir şiirde mısra sonunda olduğu gibi mısra içinde kafiye kullanılmasına iç kafiye denir. 36- Halk şiirinde şekil bakımından düz ve çapraz kafiye vardır. 37- Yarım,tan veya zengin olmasına bakılmadan kafiyelerin alt alta sıralandığı şekil düz kafiyedir. 38- Parladın çıktın,bağrımı yaktın,gölden mi kalktın düz kafiye örneğidir. 39- Yarım,tam veya zengin olmasına bakılmadan kafiyelerin birer aralıklarla sıralandığı şekil çapraz kafiyedir. 40- Gönül düşürdüm, nar tanesine,aklım şaşırdım,her tanesine çapraz kafiye örneğidir. 41- Şiirde kafiyeden sonra gelen anlam ve görevi bir olan ek veya kelimelere redif denir. 42- Kafiye olmadan tekrarlanan rediflerin hiçbir önemi yoktur. 43- Şiirde aynı anlama gelen kelimelerden kafiye yapılamaz( yıldızlar uzak-annemden uzak gibi 1uzak rediftir.) 44-  Yollara baktım-gelmeyince şaştım, “tım”lar aynı işlevi yüklenmiş eklerdir. Tım rediftir. 45- Halk şiirlerinde redif genelde sondadır dizenin tamamında olabileceği gibi mısra başında da bulunabilir. 46- Redif şiirin ana fikrini belirlemeye yarayan anahtar değerindedir. 47- Yalnız bir ekten ibaret redife ek redif denir( namımız kalsın,bahşişin alsın gibi) “sın”lar rediftir. 48- Bir kelimeden ibaret redif kelime rediftir.( bağıban ağlar-kan ağlar) “ağlar “ rediftir. 49- Dize sonunda ek ve kelime redifte bulunabilir. ( yorulur bir gün,kurulur bir gün, sorulur bir gün) gibi 50- Halk şiirinin dış yapı özellikleri”nazım birimi,nazmın hacmi,kafiye örgüsü,nazmın ölçüsüdür. 51-  Bir dörtlükten oluşan kafiye örgüsü aaxa olan 7-8.li hece ölçüsüyle yazılan şirin nazım şekli manidir. 52- 4-5- maniden oluşan metin nazım hacmi olarak koşmaya dönüşür 53-   8-11.li hece kalıplarıyla yazılan en az iki en fazla dört dörtlükten oluşan nazım şekli koşmadır. 54- Yapılarına göre koşmalar”asıl-şarkı-musamat-dedim dedili-tecnis,zincirleme,ayaklı,yedekli….koşmalardır. 55- İlk dörtlüğün ikinci ve dördüncü mısralarıyla diğer dörtlüklerin son mısraları nakarat olan koşma şarkı koşmadır. 56- Bütün kafiyeleri cinaslı olan koşma türü tecnis koşmadır. 57- Her dörtlüğün son mısrasında ki söz öbeğinin ikinci dörtlüğün başında aynen tekrarlanması zincirleme koşmadır. 58- Şiirde nazım türü,şiirin konusu,şiirin anlatım tutumu, şiirin ezgisi,nazım şekli ve nazım türleridir. 59- Güzel ve güzellerle güzellerin övüldüğü koşma türü güzellemedir. 60- Yiğitlik, kahramanlık, dövüş konularında icra edilen şiirlere koçaklama denir. 61- Toplumdaki haksızlıkları,ekonomik sorunları,iğneleyici tavırla oluşturulan şiirlere taşlama denir. 62- Bilinen fertlerin ölüm ve öldürülmesini anlatan şiirlere ağıt denir 63- Sert bir dağlı diliyle kendine has bir ezgi çeşidi varsağıdır.